Met de komst van de #MeToo-beweging lijkt het erop dat steeds meer slachtoffers aan de bel durven trekken. Een goede ontwikkeling. Maar het betekent ook dat er steeds vaker ontslag plaatsvindt met als reden seksuele intimidatie. Werknemers of leidinggevenden die zich schuldig maken aan deze vorm van intimidatie worden vaak op staande voet ontslagen. Toch houdt dit ontslag niet altijd stand bij de rechter.

Zerotolerancebeleid

Veel bedrijven hebben, als het om seksuele intimidatie gaat, een zerotolerancebeleid. Iemand die zich hier schuldig aan maakt, wordt direct op staande voet ontslagen. Qua ontslag is dit de zwaarste straf die er is. Je bent direct je inkomen, maar ook je recht op een uitkering kwijt. Dat bedrijven steeds vaker ontslag op staande voet geven in dit soort gevallen, heeft alles met de #MeToo-beweging te maken. “Grote bedrijven kunnen het zich niet meer veroorloven om dit soort dingen niet serieus te nemen”, vertelt Pascal Besselink, juridisch dienstverlener bij de DAS.

Rechters

Toch houdt dit ontslag niet altijd stand. Rechters gaan hier heel wisselend mee om. Daarbij spelen vooral persoonlijke omstandigheden een grote rol. Is iemand al jaren in dienst en is dit de eerste keer dat er iets dergelijks plaatsvindt, dan gaan rechters hier soepeler mee om dan als dit anders is. Daarnaast is het heel belangrijk dat werkgevers zich heel goed aan de regels houden. Laten zij hierin een steek vallen, dan kan het ontslag ongeldig worden verklaard. Ook besluiten rechters vaak om het ontslag in stand te houden, maar bijvoorbeeld wel een ontslagvergoeding toe te kennen.