Ouders, kinderen en rechters geven allemaal aan tevreden te zijn over de inzet van gedragskundigen bij vechtscheidingen. De gedragskundigen treden op als belangenbehartiger voor kinderen in complexe echtscheidingszaken. Bij rechtbank Zeeland-West-Brabant vond het afgelopen jaar een proef plaats om te kijken of het inzetten van gedragsdeskundigen kan helpen bij vechtscheidingen.
Vechtscheidingen
Vechtscheidingen lijken steeds vaker voor te komen. Het lukt de ouders niet om samen tot goede afspraken te komen en ex-partners zien alleen nog maar hun eigen belang. Er komen steeds meer verwijten en het aantal procedures loopt op. Kinderen kunnen hier heel erg onder lijden, zeker als zij het onderwerp zijn van de ruzies. Ouders proberen elkaar zwart te maken, houden zich niet aan de omgangsregeling en beschuldigen elkaar zelfs van mishandeling. In de tussentijd zijn de kinderen de dupe van al dit getouwtrek.
Gedragsdeskundige
Het is belangrijk dat in rechterlijke uitspraken wel rekening gehouden wordt met de kinderen. Om dit te waarborgen kunnen rechters in zo’n situatie een bijzondere curator aanstellen, die opkomt voor de belangen van het kind. Meestal is dit een advocaat of mediator, maar in Zeeland-West-Brabant hebben ze besloten om met ingang van 2015 gedragsdeskundigen in te schakelen. Dit met de achterliggende gedachte dat zij vanuit hun expertise beter in staat zijn met kinderen te praten en te achterhalen wat er echt speelt in een gezin.
Experiment
Deze proef maakt deel uit van een reeks nieuwe werkwijzen waar familierechters de afgelopen jaren mee hebben geëxperimenteerd. Dit met de bedoeling om in het geval van een vechtscheiding de schade bij kinderen zoveel mogelijk te beperken. De werkwijzen die het beste werken zullen landelijk worden ingevoerd.
De uitkomst
Het experiment is tot zover goed bevallen. Rechters vinden dat het inzetten van gedragskundigen als bijzondere curator grote voordelen heeft, omdat zij duidelijk maken wat er echt van belang is voor de kinderen. Ook kunnen zij duidelijk maken welke gevolgen het gedrag van de ouders heeft op het welzijn van de kinderen. Op het moment dat ouders hiermee geconfronteerd worden staan zij vaak open voor verandering. Bovendien komt de juiste vorm van hulpverlening eerder in beeld. Een nadeel is dat gedragsdeskundigen geen juridische kennis hebben. Ook het grootste deel van de ouders en kinderen is tevreden over de nieuwe aanpak. Wel vinden zij dat het traject lang duurt.